Een museum dat alleen op afspraak te bezichtigen in vind je niet zo vaak.
|
Donjon |
We waren dan ook nogal verrast toen we na lang zoeken op internet vonden dat je voor
bovengenoemd museum een afspraak moest maken. Dat kon via een contactformulier of telefonisch tijdens een uurtje op maandagavond dat de vereniging "
Amis de Saint-Sernin-du-Bois" spreekuur hield. Dat klonk vrij gecompliceerd (de wat oudere Fransen zijn doorgaans nog steeds niet erg internet-ontwikkeld), en we hadden dan ook niet veel hoop dat we nog wat zouden horen na het invullen van het contactformulier.
|
Kapiteel |
Maar zeg nooit nooit, want in de loop van zondag kregen we een mail van een van de "Amis", die van de voorzitter opdracht had gekregen contact met ons op te nemen. Daarna was een afspraak gauw gemaakt (we wilden dat combineren met Dracy-lès-Couches én met Collonge-la-Madeleine, en dat laatste kon vanwege de mairie alleen op maandag of donderdag), zodat we als goede Nederlanders op de afgesproken dag een half uur te vroeg in Saint-Sernin waren.
|
De begane grond vloer |
M. Baur, onze vriendelijke en kundige gids, was ook (erg on-Frans) een half uur te vroeg, dus hoefden we ook niet lang te wachten. Ik had een lijstje van romaanse zaken die daar misschien stonden meegekregen van mijn "
Deep Throat", en dat bleek exact te kloppen.
|
De collectie Rochette |
Nadat wij rustig alle zaken op de begane bekeken en gefotografeerd hadden die we wilden zien (enkele romaanse resten uit
Saint-Sernin en uit
Gamay, maar ook de geijkte oude schoolbank, oude munten, wat oude gereedschappen, enz.) werden we naar boven geloodst waar de echte collectie van het museum bewaard werd.
|
Arbeiders bij Schneider |
Raymond Rochette was een plaatselijke schilder, die veel had geschilderd in de nabij gelegen staalfabrieken van Schneider in Monteau-les-Mines. Geen van Gogh, maar dat hadden we ook niet verwacht. Al met al was het hele museum dankzij de schilderijen net iets meer dan het huis-tuin-en-keuken plaatselijk museum waar elk stadje er wel een van heeft. En alsof dat nog niet genoeg was: het dakterras van de donjon waarin het museum gevestigd was bood ook een schitterend uitzicht over de omgeving.
|
Uitzicht over het kerkhof |
Klik hier voor de website van
La Tuilerie de Chazelle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten