We hebben in het verleden (zoals beschreven in eerdere blogs) een aantal problemen gehad met het toegang krijgen tot een kerk, maar als we eenmaal de naam van de sleutelhouder hadden (mairie, de koster, iemand die naast de kerk woonde) kregen we de sleutel meestal zonder moeite mee. Blijkbaar zijn er ook mensen die op de bonnefooi bij iemand aanbellen met de vraag of zij misschien de sleutel hebben. En dat dat niet altijd in goede aarde valt toont bijgaande foto aan.
 |
| Tegenover de kerk - Chazelle |
De kerk van Chazelle is normaal altijd open, hoewel Mme S., die de sleutel beheert en normaal gesproken de deur ’s ochtends open zet, dat wel eens een enkele keer vergeet, of er wat laat mee is. Nou is de kerk van Chazelle weliswaar heel aardig, maar om nou te zeggen dat het dagelijks storm loopt met toeristen die de kerk willen bezichtigen, nou, nee…
Toch moet er bij de overbuurvrouw of –man regelmatig aangebeld worden, en dat moet zoveel ergernis geven dat zij of hij de volgende tekst op haar of zijn deur heeft aangebracht:
"- Ik heb niet de sleutel van de kerk.
- Ik ben niet de concierge van het kerkhof
- Neem contact op met de burgemeester van het dorp (met naam, toenaam en adres)
- Merci"
 |
| Hek en deur, beiden open |
De tweede zin is nogal vreemd, omdat het kerkhof weliswaar twee hekken heeft, maar daar zit geen slot op. En wat voor mensen anders dan de anderhalve toerist per (zomer)maand bellen daar regelmatig aan? Het enige dat ik kan verzinnen is dat het om Taizégangers gaat. Die hebben weliswaar twee kerken in Taizé tot hun beschikking, maar je komt in de kerken van Ameugny, Chazelle, Bray en zelfs in Cormatin vrij regelmatig wat meestal, maar niet altijd, wereldvreemde en zombie-achtige jongeren tegen, die de kerk gebruiken als meditatiecentrum. En van dat soort jongeren zijn er véél meer dan de voornoemde anderhalve toerist per maand!
 |
| Interieur Notre-Dame - Chazelle |
Hier vindt u de link naar de website van
La Tuilerie de Chazelle .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten