Een schuilkerk?

Op de website le site sur l'Art Roman en Bourgogne vond ik een verwijzing naar de voormalige kerk Saint-Odilon in Cluny, een kerk met één of twee sterren. De site onderscheidt gebouwen in een sterrensysteem, aflopend van 6 naar –gecombineerd- 1 & 2 sterren. Ter oriëntatie: Cluny III heeft er 6 en het muurtje in Bonnay (zie de vorige blog) heeft er 1 & 2.

Porte Saint-Odile in Cluny

We kennen Cluny intussen vrij goed, maar van de Saint-Odilon kerk had ik nog nooit gehoord; wel van de Saint-Odilon poort, of de Porte Saint-Odile.
Navraag bij Eduard leverde op dat het om de resten van het koor van een kerkje ging dat voor het eerst werd genoemd in 1075. De kapel is gewijd aan de 5de abt van Cluny, die in eind 1048 of begin 1049 overleed tijdens een bezoek aan de priorij van Souvigny (03 Allier), waar hij ook broederlijk naast zijn voorganger Saint-Mayeul begraven ligt.
Pas toen we wat meer informatie ontvingen over waar de kerk zich bevond kwam er een fakkeloptocht voorbij. Het ging om een travee van het koor, gesitueerd in een woonhuis aan de Rue du 19 Mars 1962, net buiten de Porte Saint-Odile.
Waren we niet ooit, toen we hier pas woonden, dus ergens rond 2005, in een woonhuis geweest daar in de buurt, dat bij uitzondering op de Journées du Patrimoine (monumentendagen) opengesteld was voor het publiek? En waren we toen niet wat teleurgesteld toen we uiteindelijk tegen betaling van € 1 even naar een paar in een muur ingebouwde kolommen met romaanse kapitelen en romaanse bogen hadden mogen kijken?

Graf van Saint-Odilon en Saint-Mayeul in Souvigny (03)

Het was niet zo moeilijk om onze stappen van toen te traceren. Inmiddels was het hek voorzien van een schildje met “Site Clunisien” en een ander met “Saint Odilon 1064” erop, zodat de plaats makkelijk te vinden was. En inderdaad, het was het huis waar we ooit eerder waren geweest. De vraag was, hoe kwamen we er deze keer in? Ik liep naar het woonhuis toe, zag dat er iemand binnen bezig was, en begon een beetje heen en weer te lopen in de hoop opgemerkt te worden. Dat gebeurde al vrij snel. De eigenares kwam naar buiten, vroeg wat we in haar tuin deden, en was tevreden met onze uitleg dat we het bordje hadden gezien, zéér geinteresseerd waren in romaanse kerken, en of we ook even binnen mochten kijken. Op haar vraag hoe we hier terecht waren gekomen flapte ik er opeens uit, dat we hier op vakantie waren, en dat we op een soort zoektocht waren naar romaanse kerken. Hoewel ze geen bezoekers verwachtte die dag mochten we toch even binnen kijken, en kregen daar uitleg over de oorsprong van de kerk. Ook mocht ik foto’s maken, onder strikte voorwaarde dat die niet op internet gepubliceerd zouden worden.
Grappig genoeg, nu we wisten dat we naar de resten van de oudste (nog bestaande) kerk in Cluny stonden te kijken, werd het geheel opeens een stuk interessanter dan de keer dat we die resten voor het eerst zagen.

Plaats van de voormalige kerk Saint-Odilon

Beloofd is beloofd: ik kan bij deze blog dus geen foto’s plaatsen dan die die een ieder vanaf de openbare weg kan maken. Ter compensatie een foto van de Porte Saint-Odile en een foto van het grafmonument van Saint-Odilon en Saint-Mayeul in Souvigny.
Voor degenen die deze kerk graag willen bezoeken: de eigenares is uiterst vriendelijk en laat graag de resten van haar romaanse kapel zien.
Mijn leugentje (om bestwil?) kreeg echter nog een staartje. Sinds ons tweede bezoek daar ben ik de dame in kwestie al 3 x opnieuw in Cluny tegen gekomen. En om op zo’n leugentje aangesproken te worden is niet erg aantrekkelijk. Het blijft voorlopig dus uitkijken en wegduiken geblazen als ik door Cluny loop!

Praktische informatie (met dank aan Eduard van Boxtel) :
Voormalige kapel (woonhuis) Saint-Odilon in Cluny, 11de eeuw, 0*

Voor onze eigen website klik hier.