Een transformatie : van kapel naar kerk

Voor de zoveelste keer op weg naar een kerk in Saint-Maurice-de-Satonnay voor een wandschildering in de (niet romaanse) Saint-Denis daar kwamen we door het gehucht Satonnay.
Er rust geen zegen op deze tocht, want elke keer als we er aankomen zit de betreffende kerk op slot.

Notre Dame in Satonnay

Maar goed, in Satonnay ligt wel een romaans kerkje, volgens diverse websites in privébezit en dus niet te bezoeken. De onvolprezen lijst op Le site sur l'Art Roman en Bourgogne geeft aan dat het om een kapel gaat. En aangezien ik maar één foto had van die kapel, stopten we even om wat rond te neuzen. Het hek dat toegang gaf tot de ruimte rond de kerk zat inderdaad op slot, dus even binnen kijken was onmogelijk. Echter op de buitenkant van de kapel was een bordje bevestigd met wat informatie.
En daaruit bleek het volgende:
Het eerste wat opviel was dat het ging om de kerk van Satonnay, niet om een kapel. De kerk werd gebouwd in de tiende eeuw, en onderging door de eeuwen heen een aantal aanpassingen. Hij was aanvankelijk gewijd aan Saint-Victor, later aan Saint-Maurice. Er waren regelmatig verschijningen geweest van de maagd Maria, tussen 1978 en 1999, reden waarom de kerk nu "Notre Dame de Satonnay, Koningin der Armen" heet.

De "bijsluiter" van de kerk in Satonnay

En als laatste interessante medeling viel te lezen dat deze kerk niet onder het bisdom Autun viel, maar onafhankelijke geestelijken had die zich hielden aan de tradities van vóór het tweede Vatcaans concilie. Deze kerk volgt de latijnse liturgie volgens Saint-Pie-V (Paus Pius V, 1504-1572).
Indachtig de titel van één van de boeken van John Grisham kunnen we hier dus spreken van een "Run-away church".
En ik maar denken dat alleen de protestanten verdeeld waren in verschillende kampen...

Praktische informatie (met dank aan Eduard van Boxtel) :
Kerk Notre-Dame (oorspronkelijk Saint-Victor, vervolgens Saint-Maurice) in Satonnay (Saint-Maurice-de-Satonnay), 10de eeuw, 0*

Voor onze eigen website klik hier.