zaterdag 29 augustus 2015

Collonges-la-Madeleine

Eglise Saint-Barthélémy- exterieur
De consequentie van het feit dat we bijna alle kerken in Saône-et-Loire al hebben bezocht, is dat de nog te bezoeken kerken doorgaans ver uit elkaar liggen, en dus moeilijk te combineren zijn. Dracy-lès-Couches ligt niet zo gek ver af van Collonge-la-Madeleine, dus die konden we mooi samen pakken.

Eglise Saint-Barthélémy- interieur
Uit ervaring wijs geworden hadden we van te voren de mairie opgebeld om te horen of ze a) de sleutel hadden en wilden uitlenen, en b) of de mairie de betreffende dag niet per ongeluk gesloten was. En dat was een goed idee, want de secretaresse vertelde ons dat de mairie weliswaar officieel om 15h00 openging, maar omdat ze vaak langer op kantoor bleef ging ze ook wat later open. Vóór 15h30 hoefden we niet op haar te rekenen.

Eglise Saint-Barthélémy- interieur
Hoewel we het gat tussen Dracy en Collonge nog hadden kunnen vullen met een andere kerk, waren we toch al iets over drieën in Collonge. De secretaresse was ook wat eerder dan "normaal", zodat we niet al te lang hoefden te wachten.
Het kerkinterieur was weliswaar niet spectaculair, maar toch aardig genoeg om de tocht te rechtvaardigen.
En bij deze werd er dus weer een niet van binnen bekeken kerk van het lijstje geschrapt!

Eglise Saint-Barthélémy- interieur
Klik hier voor de website van La Tuilerie de Chazelle.

zaterdag 15 augustus 2015

Dracy-lès-Couches

Eén van de wandelingen rond Dracy
Op één van onze speurtochten naar romaanse kerken gingen we op zoek naar de voormalige kerk van Dracy-lès-Couches (vlakbij Couches), of de resten daarvan. De gegevens die we hadden:
Dracy-lès-Couches : vieux-cimetière (oostkant): pans de mur, tombes. Kerk is afgebroken en vervangen door een nieuwe kerk, die moet je dus niet hebben.
Via wat research hadden we gevonden, dat één van de uitgezette wandelingen rond Dracy langs die kerk kwam. Ook die wandeling hadden we kunnen traceren via internet, en we hadden zelfs een referentie gevonden naar "Ruines Eglise" op een kaart. Je zou toch zeggen dat het daarna niet zo moeilijk meer zou moeten zijn….

Het bordje
Met behulp van bovenstaande gegevens vonden we in juli 2014 een bordje dat naar "Ruines Eglise 300 m" verwees. We glibberden dat pad af (het had langdurig geregend, en de paden waren veranderd in moddersloten) en op ongeveer 300 m afstand stuiten we op een bosje rechts en op twee paden, waarvan het ene rechtdoor en het andere naar links ging. Gezien de onbegaanbaarheid van de paden besloten we er de brui aan te geven, keken opnieuw goed naar links en naar rechts langs het "pad" op weg naar de auto, en gingen onverrichterzake naar huis toe. We besloten het nog wel eens te proberen als het een tijd niet geregend had.

Weg bordje!
Dat werd uiteindelijk (bijna op de dag af!) een jaar later. Ons departement leed al enkele weken onder een hittegolf, zonder een druppel regen, dus de paden zouden geen probleem meer moeten zijn. Op de plek waar we de eerste keer het bordje met "Ruines Eglise 300 m" hadden gevonden was dat bordje inmiddels verdwenen. De bevestigingsclips zaten er overigens nog wel. Dit keer waren de paden inderdaad goed begaanbaar, zodat we bij het punt op ca. 300 m zowel het pad naar links konden nemen als een (nu droge) slootbedding rechtdoor een stuk af konden lopen.

Het pad ligt links, het bosje met kerkhof en kerk rechts
Voor ons gevoel waren we tot ca. 600 m vanaf het uitganspunt gevorderd. Op de terugweg echter, vlakbij het punt waar het pad naar links begon, lag een stapel stenen. Ik had het idee dat dat weleens alles zou kunnen zijn wat er nog over was van de kerk, maakte een foto en was al weer klaar om terug naar de auto te gaan. Mijn betere helft echter heeft (gelukkig) meer geduld, en zij klauterde een kleine verhoging op die achter "mijn" berg stenen lag. Al heel snel hoorde ik de kreet "gevonden!".

Grafsteen
Ik vond haar bij enkele grafstenen die her en der helemaal overgroeid toch nog als zodanig te herkennen waren. Vanaf "mijn" stapel stenen bleek in oost-west richting een stuk fundering te liggen, waarop hier en daar nog een stukje muur stond. En zo vonden we dus, na een hele hoop moeite, de resten van een kerk. Of dat nou echt de moeite waard was? De picknick die we na het vinden van deze kerk hielden was dat in elk geval wel!

Een stukje kerkmuur
Klik hier voor de website van La Tuilerie de Chazelle.

zaterdag 1 augustus 2015

Cîteaux

Hoe de Fransen het presteren om bijvoeglijke naamwoorden te fabriceren die niet direct herleidbaar zijn naar hun basis zal wel altijd een raadsel bljiven.

Abbaye de Cîteaux
Een eenvoudig voorbeeld: hoe heten de inwoners van het île-de-France? Franciliens dus. Dit soort vragen kom je regelmatig tegen in quizprogramma's op TV.
Iets verder gezocht is "cistercien", afgeleid, hoe kan het ook anders, van Cîteaux, een plaatsje niet ver van Dijon waar de Cisterciënzer (Benedictijnse) kloosterorde gesticht werd. Deze orde zette zich in eerste instantie sterk af tegen de Cluniacenser orde, een kloosterorde uit, je raad het al, Cluny die volgens de abten van Cîteaux te ver af waren gedwaald van de regels van Benedictus (ora et labora, bid en werk).

Abbatiale - Cîteaux
De Cisterciënzer orde had, net als de Cluniacenser orde, een groot aantal dochters en kleindochters, waarvan een aantal in de Provence nog in goede staat verkeren, en zelfs nog steeds een praktiserend klooster zijn (zoals Sénanque).
De Cisterciënzer kloosters hadden allemaal min of meer een standaard plattegrond; je zou ze de vaders van het modulaire bouwen kunnen noemen. Het oorspronkelijke moederklooster van Cîteaux hield op te bestaan na de Franse revolutie, maar is tegen het eind van de 19de eeuw weer in gebruik genomen.

Officie - Cîteaux
Helaas is het merendeel van de gebouwen zoals de abdijkerk, de kloostergang, etc. verwoest en in moderne stijl herbouwd. Toch leek het ons aardig om dit moederklooster een keer te bezoeken. Er zijn georganiseerde rondleidingen, die via internet geboekt kunnen worden.
Zoals we hadden verwacht zijn er buiten de middeleeuwse bibliotheek en het noviciat geen oude gebouwen meer op het terrein.

Chapelle - Cîteaux
De rondleiding begint in de ontvangsthal, waar een (fraaie) fototentoonstelling een overzicht geeft van de strikte dagindeling zoals die Benedictus voor ogen stond. Na deze introductie in het kloosterleven volgt een overzicht van waar de Cisterciënzers nog steeds of weer actief zijn (buiten Europa in o.a. Indonesië, de VS, Zuid-Amerika, enz.).
Vervolgens volgt een kort bezoek aan de cellen onderin de bibliotheek en aan de eerste verdieping van dit gebouw, dat een mooie collectie kopieën van verlichte miniaturen huisvest (de originelen bevinden zich in Dijon).

Bibliotheek - Cîteaux
Het noviciat toont een aantal zaken waar de monniken zich mee bezig hielden / houden, en ten slotte werd er nog een film vertoond die het kloosterleven als onderwerp had.
Van de oorspronkelijke (houten) kerk is alleen de funderingomtrek te zien in gewapend beton; hetzelfde geldt voor het hospitaal. Heel kort gezegd: wie geïnteresseerd is in de geschiedenis en ontwikkeling van Cîteaux komt niet erg aan zijn trekken. Diegenen daarentegen die veel interesse hebben in de religieuze achtergrond van de huidige kloosterlingen kunnen hun hart ophalen.

Torenvalk - Cîteaux
Toch blijft het interessant om een uurtje op historische grond te toeven….
Klik hier voor de website van La Tuilerie de Chazelle.