 |
| St-Chistophe-en-Bresse - Eglise St-Christophe |
Ergens in maart 2016, toen we terug kwamen van een korte vakantie in Parijs, vonden we een bericht op het antwoordapparaat van een dame, ene Mme Bouthier uit Saint-Christophe-en-Bresse met de vraag of we haar konden helpen aan enkele foto's. We belden haar terug om uit te vinden wat ze precies nodig had, en ze kwam toen met het volgende verhaal: ze had op een internet site (
Bourgogne Romane) enkele foto's van de kerk in Saint-Christophe-en-Bresse gevonden, waar een oculus in de façade van de kerk stond afgebeeld.
 |
| façade met oculus (2013) |
Volgens afspraak met de maker van die site zou hij mij credit geven voor de foto's die hij van mij op zijn site gebruikt met een link naar
onze eigen website. En via die link was de betreffende dame aan ons telefoonnummer gekomen. We bezochten de kerk voor het eerst in september 2013, en voor een tweede keer in april 2014. Omdat de oculus niet erg spectaculair was, had ik er geen detail foto's van gemaakt, en in 2014 bleek de oculus ook nog eens gebroken te zijn.
 |
| Oculus (2013) |
Er restte voornamelijk een gat. De mevrouw in kwestie had iets te maken met de restauratie van de kerk, en haar vraag was of ik nog enkele foto's kon produceren waar de oculus wat beter op te zien was, zodat de glazenier een nieuwe oculus kon maken die zoveel mogelijk op de oude leek. Gelukkig zijn al mijn recente foto's op NEF of RAW formaat gemaakt en van daaruit overgezet op JPEG formaat, zodat het mogelijk is om een redelijke vergroting te maken en ook nog wat te spelen met schaduwen en belichting vanuit de NEF bestanden.
 |
| Het gebroken raam (2014) |
Zo gezegd zo gedaan: ik liep nog eens door mijn foto's heen, poetste de vergrotingen zo goed mogelijk op en verzond deze aan de dame in St-Christophe. Ze was daar erg verguld mee, en nodigde ons uit, zodra de restauratie achter de rug was, de kerk te komen bezichtigen. Een heel leuk idee natuurlijk, maar vaak raken dit soort uitnodigingen ongewild in het vergeetboek en hoor je daar niets meer van.
 |
| Invitatie |
Wie schetste dus onze verbazing, toen we enkele weken geleden een uitnodiging van de burgemeester van St-Christophe, M. Nicolas Bouthier, in de brievenbus vonden voor de inauguratie van de kerk na de restauratie. We waren daar aangenaam door verrast en stuurden per kerende e-mail onze RSVP terug.
Toen we daar tegen 16h00 aankwamen, was een deel van de 1100 inwoners al op de been vóór de kerk in afwachting van de ceremonie. De burgemeester hadden we al snel ontdekt, en zijn vrouw ook.
 |
| Na de restauratie (2018) |
Toen we die Mme Bouthier aanschoten om ons voor te stellen, keek ze ons nogal glazig aan, maar na enig nadenken kwam ze tot de conclusie dat we waarschijnlijk ooit met haar schoonmoeder hadden gesproken. En dat bleek inderdaad te kloppen. De "oude" Mme Bouthier herinnerde zich ons contact nog goed, was daar nog steeds zeer dankbaar voor en vond het erg leuk dat we aan de uitnodiging gehoor hadden gegeven.
 |
| Voor en na de restauratie |
We werden daarna ook meteen voorgesteld aan andere mensen die bij de restauratie betrokken waren geweest en werden van genodigde opeens gepromoveerd tot eregast.
Met dit soort dingen kennen we zo langzamerhand het klappen van de zweep wel: toespraak van de burgemeester, met veel welkomstwoorden voor iedereen die daadwerkelijk of via zijn of haar maatschappelijk functie bij de restauratie betrokken was geweest, gevolgd door toespraken door de architect, de aannemer, de priester, de afgevaardigden van het Conseil Départemental, enz.
 |
| Het doorknippen van het lint |
En toen dat eenmaal achter de rug was volgde daar uiteraard een verre d'amitié op in het dorpshuis, waar we ook weer behandeld werden als eregasten. Kortom, we hebben geen moment spijt gehad van het feit dat we een héél kleine bijdrage hebben geleverd aan de restauratie van één klein stukje van deze overigens erg fraaie kerk.
 |
| Prepareren van de Vin d'amitié |
